Na een fantastisch seizoen stond promovendus BC Drop Shot in de finale Eredivisie 2019-2020 tegen het in de gehele competitie ongenaakbare BV Almere. Maar de finale is een wedstrijd op zich, waar de spanning en de druk rare dingen doen met spelers.
In de Maaspoort in Den Bosch was al snel duidelijk dat Almere gesteund werd door een fanatieke geel-gekleurde tribune, ruim in de meerderheid tegenover de rood-wit gekleurde supportersschare uit Den Haag. Maar qua geluid deden beide tribunes weinig voor elkaar onder, al was dat wel een beetje afhankelijk van het scoreverloop per wedstrijd.
In de herendubbel speelden de zenuwen het Drop Shot duo Mathias Thyrri en Wessel van der Aar in de eerste game flink parten. In de tweede game werd wat meer tegenstand geboden, maar bleken Adam Hall en Alex Vlaar toch een flink maatje te groot. In de damesdubbel ging het wat meer gelijk op en gaven Imke van der Aar en Alyssa Tirtosentono goed tegenstand aan Cheryl Seinen en Tamara van der Hoeven. Maar toch konden de Drop Shotters nooit echt aanspraak maken op gamewinst. Gelijk al een 2-0 voorsprong voor Almere, en Drop Shot moest gelijk in de achtervolging. Nadia Choukri had de lastige taak om de Deense Irina Andersen te verslaan en dat was toch nog iets teveel gevraagd, al liet Nadia regelmatig dat ze op weg is naar dat niveau. Op het andere veld zette Dicky Palyama eindelijk het eerste punt voor Drop Shot op het bord, maar Dennis Koppen gaf zich niet makkelijk gewonnen.
Volgens de statistieken zouden nu twee zekere punten eerlijk verdeeld worden tussen Almere en Drop Shot, want zowel Amy Tan als Joran Kweekel stonden op 100% in de single. Maar zoals gezegd kunnen zenuwen en druk verlammend werken. Jaymie Laurens had een redelijk makkelijke wedstrijd tegen de onherkenbaar spelende Amy, en zo stond het dus 3-2 voor Almere en op het andere veld zou dan Joran de 3-3 op het bord zetten. Maar Aram Mahmoud dacht er anders over. Aram speelde misschien wel de wedstrijd van zijn leven (tot nu toe) en deed er daarnaast alles aan om Joran uit zijn ritme te halen. Joran speelde juist weer niet zijn beste wedstrijd en had misschien nog wel het meeste last van de pauze vanwege plotselinge luchtstromingen in de Maaspoort. En dus werd ook hier een zekerheidje ineens een onzekerheidje.
Almere ging dus met een 4-2 voorsprong de mixen in en Adam Hall met Cheryl Seinen of Alex Vlaar met Tamara van der Hoeven moesten dat ene punt binnen zien te slaan. Mathias Thyrri en Imke van der Aar gaven zich niet zomaar over en sleepten de eerste game binnen en waren goed op weg in game twee. Op het andere veld gaven Joran Kweekel en Alyssa Tirtosentono goed partij tegen Adam en Cheryl, maar ze konden niet voorkomen dat het vijfde punt voor Almere bijgeschreven kon worden en de titel dus naar Almere ging.
De speelvloer werd overstroomt door het gele legioen, die de gezien het gehele seizoen toch wel terechte titel voor Almere met de spelers gingen vieren. Voor de Drop Shotters resteerde alleen het dankbare applaus van hun supporters voor een geweldig seizoen, wat uiteindelijk tot een toch wel mooie tweede plaats heeft geleid, al is dat soms moeilijk te accepteren voor topsporters. Maar met een gemiddelde leeftijd van ongeveer 22 jaar (20 jaar zelfs als nestor Dicky niet wordt meegerekend) zit er nog heel veel rek in deze selectie. Dus met opgeheven hoofd de partybus in om de tweede plaats met alle supporters te vieren.
Overigens jammer dat er weer zo weinig aandacht was van onze Nationale Sportzender!
Vanaf deze plaats nog de felicitaties voor BV Almere met hun eerste landstitel.
En zo komt er een eind aan een mooi seizoen Eredivisie Badminton, inclusief alle voorbeschouwingen en wedstrijdverslagen. Uitkijken nu naar het komende seizoen, waarbij er weer de nodige verschuivingen in de selecties en nieuwe teams te zien zullen zijn.